نگاه فردوسی به مرگ: مرگ در شاهنامه و حماسه‌سرایی جاودانه
فردوسی مرگ را پایان تلخ نمی‌داند، بلکه پلی به سوی جاودانگی می‌بیند. او باور دارد نام نیک و شجاعت، پس از مرگ ماندگار می‌مانند و زندگی با افتخار راه رسیدن به ابدیت است.
مرگ در شعر جامی؛ حکمتِ پایانی و سرآغازِ جاودانگی
جامی، شاعر و عارف بلندپایه‌ی ایران قرن نهم، مرگ را نه پایان تلخ، که آغاز سفری معنوی و رهایی جاودانه می‌داند. او با زبان شعر، مرگ را پلی به وصال معشوق و گذر از تن به جان می‌شناسد. در نگاه جامی، آگاهی به مرگ کلید زندگی اصیل و صلح درونی است؛ مرگی که ترسی ندارد، بلکه در آغوش کشیدن حقیقتی شیرین است.